interdiċa

From Wiktionary, the free dictionary

Jump to navigation Jump to search

Maltese

Etymology

Borrowed from Italian interdire.

Pronunciation

IPA^(key): /ɪn.tɛrˈdiː.t͡ʃa/

Verb

interdiċa (imperfect jinterdiċi, past participle interdett)

to interdict

Conjugation

Conjugation of interdiċa
		singular				plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person		1^st person	2^nd person	3^rd person
perfect	m	interdiċejt	interdiċejt	interdiċa		interdiċejna	interdiċejtu	interdiċew
perfect	f	interdiċejt	interdiċejt	interdiċiet		interdiċejna	interdiċejtu	interdiċew
imperfect	m	ninterdiċi	tinterdiċi	jinterdiċi		ninterdiċu	tinterdiċu	jinterdiċu
imperfect	f	ninterdiċi	tinterdiċi	tinterdiċi		ninterdiċu	tinterdiċu	jinterdiċu
imperative			interdiċi				interdiċu

Related terms

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=interdiċa&oldid=76557508"