interruptio

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 09:29, 4 August 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

From interrumpō.

Noun

interruptiō f (genitive interruptiōnis); third declension

  1. interruption
  2. interval
  3. break, discontinuity

Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative interruptiō interruptiōnēs
Genitive interruptiōnis interruptiōnum
Dative interruptiōnī interruptiōnibus
Accusative interruptiōnem interruptiōnēs
Ablative interruptiōne interruptiōnibus
Vocative interruptiō interruptiōnēs

Descendants

References