jarmark

Polish

Etymology

From (deprecated template usage) [etyl] Middle High German jārmarket.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈjar.mark/

Noun

jarmark m inan

1. fair

Declension

Declension of jarmark

	singular	plural
nominative	jarmark	jarmarki
genitive	jarmarku	jarmarków
dative	jarmarkowi	jarmarkom
accusative	jarmark	jarmarki
instrumental	jarmarkiem	jarmarkami
locative	jarmarku	jarmarkach
vocative	jarmarku	jarmarki

Derived terms

• (verb) jarmarczyć impf
• (noun) jarmarczność
• (adjective) jarmarczny, jarmarkowy
• trzy gęsi, dwie niewieście uczyniły jarmark w mieście

See also

• kiermasz m

Further reading

• Template:R:PWN