kargı

Turkish

Etymology

From Old Turkic karğı, karğu, from Proto-Turkic [Term?].

Noun

kargı (definite accusative kargıyı, plural kargılar)

1. spear, lance

Declension

Inflection
Nominative	kargı
Definite accusative	kargıyı
	Singular	Plural
Nominative	kargı	kargılar
Definite accusative	kargıyı	kargıları
Dative	kargıya	kargılara
Locative	kargıda	kargılarda
Ablative	kargıdan	kargılardan
Genitive	kargının	kargıların

See also

• mızrak