kayık

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish قایق (kayık), from Proto-Turkic [Term?] (“boat, oar”).

Pronunciation

• IPA^(key): /kɑ.jɯk/

Noun

kayık (definite accusative kayığı, plural kayıklar)

1. boat

Declension

Inflection
Nominative	kayık
Definite accusative	kayığı
	Singular	Plural
Nominative	kayık	kayıklar
Definite accusative	kayığı	kayıkları
Dative	kayığa	kayıklara
Locative	kayıkta	kayıklarda
Ablative	kayıktan	kayıklardan
Genitive	kayığın	kayıkların

Derived terms

• kayıkçı
• kayıkçılık