ključ

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 12:57, 14 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Serbo-Croatian

Etymology

From Proto-Slavic *kľučь.

Pronunciation

  • audio:(file)
  • IPA(key): /kʎûːtʃ/

Noun

kljȗč m (Cyrillic spelling кљу̑ч)

  1. key
  2. spanner, wrench

Declension


Slovene

Etymology

From Proto-Slavic *kľučь.

Pronunciation

Noun

kljúč m inan

  1. key

Inflection

The diacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks.
Masculine inan., soft o-stem
nom. sing. kljúč
gen. sing. kljúča
singular dual plural
nominative
(imenovȃlnik)
kljúč kljúča kljúči
genitive
(rodȋlnik)
kljúča kljúčev kljúčev
dative
(dajȃlnik)
kljúču kljúčema kljúčem
accusative
(tožȋlnik)
kljúč kljúča kljúče
locative
(mẹ̑stnik)
kljúču kljúčih kljúčih
instrumental
(orọ̑dnik)
kljúčem kljúčema kljúči

See also