kohin
See also: köhin
Estonian
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Noun
kohin (genitive kohina, partitive kohinat)
- rustling, the sound of waves or of leaves in the wind.
Declension
Declension of kohin (ÕS type 2/õpik, no gradation) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | kohin | kohinad | |
accusative | nom. | ||
gen. | kohina | ||
genitive | kohinate | ||
partitive | kohinat | kohinaid | |
illative | kohinasse | kohinatesse kohinaisse | |
inessive | kohinas | kohinates kohinais | |
elative | kohinast | kohinatest kohinaist | |
allative | kohinale | kohinatele kohinaile | |
adessive | kohinal | kohinatel kohinail | |
ablative | kohinalt | kohinatelt kohinailt | |
translative | kohinaks | kohinateks kohinaiks | |
terminative | kohinani | kohinateni | |
essive | kohinana | kohinatena | |
abessive | kohinata | kohinateta | |
comitative | kohinaga | kohinatega |