kunfuĝi

Esperanto

Etymology

From kun- (“together”) +‎ fuĝi (“to flee”).

Verb

kunfuĝi (present kunfuĝas, past kunfuĝis, future kunfuĝos, conditional kunfuĝus, volitive kunfuĝu)

1. to elope

Conjugation

Conjugation of kunfuĝi present past future singular plural singular plural singular plural tense kunfuĝas kunfuĝis kunfuĝos active participle kunfuĝanta kunfuĝantaj kunfuĝinta kunfuĝintaj kunfuĝonta kunfuĝontaj acc. kunfuĝantan kunfuĝantajn kunfuĝintan kunfuĝintajn kunfuĝontan kunfuĝontajn nominal active participle kunfuĝanto kunfuĝantoj kunfuĝinto kunfuĝintoj kunfuĝonto kunfuĝontoj acc. kunfuĝanton kunfuĝantojn kunfuĝinton kunfuĝintojn kunfuĝonton kunfuĝontojn adverbial active participle kunfuĝante kunfuĝinte kunfuĝonte infinitive kunfuĝi imperative kunfuĝu conditional kunfuĝus