méaracán

Irish

Etymology

From méar (“finger”).

Noun

méaracán m (genitive singular méaracáin, nominative plural méaracáin)

1. thimble

Declension

Declension of méaracán

First declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative méaracán méaracáin Vocative a mhéaracáin a mhéaracána Genitive méaracáin méaracán Dative méaracán méaracáin

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an méaracán na méaracáin Genitive an mhéaracáin na méaracán Dative leis an méaracán don mhéaracán leis na méaracáin

Derived terms

• cleas na méaracán (“thimble-rigging”)
• fear méaracán, fear na méaracán (“thimble-rigger”)
• lán méaracáin m (“thimbleful”)
• méaracán dearg, méaracán púca, méaracán síogaí, méaracáin na mban sí (“purple foxglove”)
• méaracán gorm (“bluebell, harebell”)
• méaracán táilliúra (“tailor's, open-ended, thimble”)

 

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “méaracán”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN