mędrzec

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *mǫdrьcь.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmɛn.dʐɛt͡s/

• Audio:

  (file)

Noun

mędrzec m pers (female equivalent mędrczyni)

1. sage, wise man

Declension

Declension of mędrzec

	singular	plural
nominative	mędrzec	mędrcy/mędrce (deprecative)
genitive	mędrca	mędrców
dative	mędrcowi	mędrcom
accusative	mędrca	mędrców
instrumental	mędrcem	mędrcami
locative	mędrcu	mędrcach
vocative	mędrcze	mędrcy

Related terms

• (verbs) mądrzeć, mądrzyć się
• (nouns) mądrala, mądrość
• (adjective) mądry, przemądrzały

Further reading

• Template:R:PWN