maccis

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by Fay Freak (talk | contribs) as of 22:50, 28 December 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Noun

maccis f (genitive maccidis); third declension (hapax)

  1. a bogus spice
    • c. 191 BCE, Plautus, Pseudolus 830–832:
      nam egó cocilendrum quando in patinas indidi
      aut cepolendrum aut maccidem aut secaptidem,
      eaepse sese [patinae] fervefaciunt ilico.
      For when I’ve put cocilendrum into the skillets
      or cepolendrum or maccis or secaptis,
      these skillets become hot in an instant.

Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative maccis maccidēs
Genitive maccidis maccidum
Dative maccidī maccidibus
Accusative maccidem maccidēs
Ablative maccide maccidibus
Vocative maccis maccidēs

Noun

(deprecated template usage) maccīs

  1. dative plural of maccus
  2. ablative plural of maccus

References

  • maccis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • maccis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.