magher
Old Swedish
Etymology 1
From Old Norse magr, from Proto-Germanic *magraz.
Adjective
magher
Declension
Declension of magher (strong)
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | magher | magher | maghert |
accusative | maghran | maghra | maghert |
dative | maghrum maghrom |
maghri, -e maghri, -e |
maghru maghro |
genitive | maghers | maghrar | maghers |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | maghrir maghrer |
maghrar | magher |
accusative | maghra | maghrar | magher |
dative | maghrum maghrom |
maghrum maghrom |
maghrum maghrom |
genitive | maghra maghra |
maghra maghra |
maghra maghra |
Declension of magher (weak)
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | maghri maghre |
maghra | maghra |
accusative | maghra | maghru maghro |
maghra |
dative | maghra | maghru maghro |
maghra |
genitive | maghra | maghru maghro |
maghra |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | maghru maghro |
maghru maghro |
maghru maghro |
accusative | maghru maghro |
maghru maghro |
maghru maghro |
dative | maghru maghro |
maghru maghro |
maghru maghro |
genitive | maghru maghro |
maghru maghro |
maghru maghro |
Descendants
- Swedish: mager
Etymology 2
From Old Norse mágr, from Proto-Germanic *mēgaz.
Noun
māgher m
- son-in-law, male relative through marriage
Declension
Declension of māgher (strong a-stem)
Descendants
- Swedish: måg