meánábhar

Irish

Etymology

From meán- (“middle, medial, medium, mean, average”) +‎ ábhar (“matter, material”).

Noun

meánábhar m (genitive singular meánábhair, nominative plural meánábhair)

1. intervening substance, medium

Declension

Declension of meánábhar

First declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative meánábhar meánábhair Vocative a mheánábhair a mheánábhara Genitive meánábhair meánábhar Dative meánábhar meánábhair

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an meánábhar na meánábhair Genitive an mheánábhair na meánábhar Dative leis an meánábhar don mheánábhar leis na meánábhair

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “meánábhar”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN