meánaicme

Irish

Etymology

From meán- (“middle”) +‎ aicme (“class”).

Noun

meánaicme f (genitive singular meánaicme, nominative plural meánaicmí)

1. middle class, bourgeoisie

Declension

Declension of meánaicme

Fourth declension

Bare forms Case Singular Plural Nominative meánaicme meánaicmí Vocative a mheánaicme a mheánaicmí Genitive meánaicme meánaicmí Dative meánaicme meánaicmí

Forms with the definite article Case Singular Plural Nominative an mheánaicme na meánaicmí Genitive na meánaicme na meánaicmí Dative leis an meánaicme don mheánaicme leis na meánaicmí

Derived terms

• meánaicmeach (“middle-class, bourgeois”, adjective)

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “meánaicme”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN