memoratus

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 09:04, 16 August 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

Perfect passive participle of memorō (remind, recount).

Participle

memorātus (feminine memorāta, neuter memorātum); first/second-declension participle

  1. reminded, having been reminded.
  2. told, uttered, having been recounted.

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative memorātus memorāta memorātum memorātī memorātae memorāta
Genitive memorātī memorātae memorātī memorātōrum memorātārum memorātōrum
Dative memorātō memorātō memorātīs
Accusative memorātum memorātam memorātum memorātōs memorātās memorāta
Ablative memorātō memorātā memorātō memorātīs
Vocative memorāte memorāta memorātum memorātī memorātae memorāta

References

  • memoratus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • memoratus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • memoratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • memoratus in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016