menstruus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈmen.stru.us/, [ˈmẽːs̠t̪ruʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈmen.stru.us/, [ˈmɛnst̪ruːs]
Adjective
mēnstruus (feminine mēnstrua, neuter mēnstruum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | mēnstruus | mēnstrua | mēnstruum | mēnstruī | mēnstruae | mēnstrua | |
Genitive | mēnstruī | mēnstruae | mēnstruī | mēnstruōrum | mēnstruārum | mēnstruōrum | |
Dative | mēnstruō | mēnstruō | mēnstruīs | ||||
Accusative | mēnstruum | mēnstruam | mēnstruum | mēnstruōs | mēnstruās | mēnstrua | |
Ablative | mēnstruō | mēnstruā | mēnstruō | mēnstruīs | |||
Vocative | mēnstrue | mēnstrua | mēnstruum | mēnstruī | mēnstruae | mēnstrua |
Derived terms
References
- “menstruus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “menstruus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- menstruus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.