meðlimur

Icelandic

Etymology

Cognate with Swedish medlem (“member”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmɛð.lɪːmʏr/

Noun

meðlimur m (genitive singular meðlims, nominative plural meðlimir)

1. member

Declension

declension of meðlimur

m-s2	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	meðlimur	meðlimurinn	meðlimir	meðlimirnir
accusative	meðlim	meðliminn	meðlimi	meðlimina
dative	meðlim	meðlimnum	meðlimum	meðlimunum
genitive	meðlims	meðlimsins	meðlima	meðlimanna