miregi

Esperanto

Etymology

From miri +‎ -eg-.

Pronunciation

• IPA^(key): [mirˈeɡi]
• Rhymes: -eɡi
• Hyphenation: mir‧eg‧i

Verb

miregi (present miregas, past miregis, future miregos, conditional miregus, volitive miregu)

1. (intransitive) to be amazed, astonished

Conjugation

Conjugation of miregi present past future singular plural singular plural singular plural tense miregas miregis miregos active participle mireganta miregantaj mireginta miregintaj miregonta miregontaj acc. miregantan miregantajn miregintan miregintajn miregontan miregontajn nominal active participle mireganto miregantoj mireginto miregintoj miregonto miregontoj acc. mireganton miregantojn mireginton miregintojn miregonton miregontojn adverbial active participle miregante mireginte miregonte infinitive miregi imperative miregu conditional miregus