modificatio
Latin
Noun
modificātiō f (genitive modificātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | modificātiō | modificātiōnēs |
Genitive | modificātiōnis | modificātiōnum |
Dative | modificātiōnī | modificātiōnibus |
Accusative | modificātiōnem | modificātiōnēs |
Ablative | modificātiōne | modificātiōnibus |
Vocative | modificātiō | modificātiōnēs |
Descendants
- Russian: модификация (modifikacija)
References
- “modificatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- modificatio in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- modificatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.