nominaturus
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of nōminō.
Participle[edit]
nōminātūrus (feminine nōminātūra, neuter nōminātūrum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | nōminātūrus | nōminātūra | nōminātūrum | nōminātūrī | nōminātūrae | nōminātūra | |
Genitive | nōminātūrī | nōminātūrae | nōminātūrī | nōminātūrōrum | nōminātūrārum | nōminātūrōrum | |
Dative | nōminātūrō | nōminātūrō | nōminātūrīs | ||||
Accusative | nōminātūrum | nōminātūram | nōminātūrum | nōminātūrōs | nōminātūrās | nōminātūra | |
Ablative | nōminātūrō | nōminātūrā | nōminātūrō | nōminātūrīs | |||
Vocative | nōminātūre | nōminātūra | nōminātūrum | nōminātūrī | nōminātūrae | nōminātūra |