norskur

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 01:42, 5 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Faroese

Adjective

norskur

  1. Norwegian

Declension

norskur a24
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) norskur norsk norskt
Accusative (hvønnfall) norskan norska
Dative (hvørjumfall) norskum norskari norskum
Genitive (hvørsfall) (norsks) (norskar/
norskrar)
(norsks)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) norskir norskar norsk
Accusative (hvønnfall) norskar
Dative (hvørjumfall) norskum
Genitive (hvørsfall) (norska/
norskra)

Icelandic

Pronunciation

Adjective

norskur (not comparable)

  1. Norwegian

Inflection