oluk

See also: ölük

Serbo-Croatian

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish اولق (oluk).

Pronunciation

• IPA^(key): /ǒluk/
• Hyphenation: o‧luk

Noun

òluk m (Cyrillic spelling о̀лук)

1. gutter

Declension

Declension of oluk

	singular	plural
nominative	òluk	òluci
genitive	oluka	oluka
dative	oluku	olucima
accusative	oluk	oluke
vocative	oluče	oluci
locative	oluku	olucima
instrumental	olukom	olucima

Synonyms

• žlijeb

---

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اولق (oluk), from Proto-Turkic *oluk (“hollowed-out tree”).

Noun

oluk (definite accusative oluğu, plural oluklar)

1. gutter

Declension

Inflection
Nominative	oluk
Definite accusative	oluğu
	Singular	Plural
Nominative	oluk	oluklar
Definite accusative	oluğu	olukları
Dative	oluğa	oluklara
Locative	olukta	oluklarda
Ablative	oluktan	oluklardan
Genitive	oluğun	olukların