ożegle

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *o(b)žerdlьje.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɔʒʲɛɡlʲɛ/
  • IPA(key): (15th CE) /ɔʒʲɛɡlʲɛ/

Noun

[edit]

ożegle n

  1. (clothing) collar
    Synonyms: kolerz, kołnierz, konlerz, kunlerz, obojek, obujek
    Hypernyms: dura, dzióra, garściel, otkrycie, otworzenie
    • 1877-1881 [1437], Władysław Wisłocki, editor, Katalog rękopisów Biblioteki Uniwersytetu Jagiellońskiego, number 228, page 89:
      Ozegle orificium
      [Ożegle orificium]

Descendants

[edit]
  • Polish: orzedle, orzydle, ożydle (dialectal)

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “ożegle”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Further reading

[edit]