pestilens

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 10:37, 4 August 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology 1

Probably a back-formation from pestilentus, from pestis (disease, plague; pest; destruction).

Adjective

pestilēns (genitive pestilentis); third-declension one-termination adjective

  1. pestilential, infected, unhealthy
  2. noxious, destructive, pestilent
Declension

Third-declension one-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative pestilēns pestilentēs pestilentia
Genitive pestilentis pestilentium
Dative pestilentī pestilentibus
Accusative pestilentem pestilēns pestilentēs pestilentia
Ablative pestilentī pestilentibus
Vocative pestilēns pestilentēs pestilentia
Derived terms

Etymology 2

From pestilēns (noxious, pestilent).

Noun

pestilēns m (genitive pestilentis); third declension

  1. a pestilent or noxious man
Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative pestilēns pestilentēs
Genitive pestilentis pestilentum
Dative pestilentī pestilentibus
Accusative pestilentem pestilentēs
Ablative pestilente pestilentibus
Vocative pestilēns pestilentēs

References

  • pestilens”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • pestilens”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • pestilens in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • (ambiguous) the plague breaks out in the city: pestilentia (not pestis) in urbem (populum) invadit