praecoquus
Latin
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /ˈprae̯.ko.kʷus/, [ˈpräe̯kɔkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈpre.ko.kwus/, [ˈprɛːkokwus]
Adjective
[edit]praecoquus (feminine praecoqua, neuter praecoquum); first/second-declension adjective
- Alternative form of praecox
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | praecoquus | praecoqua | praecoquum | praecoquī | praecoquae | praecoqua | |
Genitive | praecoquī | praecoquae | praecoquī | praecoquōrum | praecoquārum | praecoquōrum | |
Dative | praecoquō | praecoquō | praecoquīs | ||||
Accusative | praecoquum | praecoquam | praecoquum | praecoquōs | praecoquās | praecoqua | |
Ablative | praecoquō | praecoquā | praecoquō | praecoquīs | |||
Vocative | praecoque | praecoqua | praecoquum | praecoquī | praecoquae | praecoqua |
References
[edit]- “praecoquus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- praecoquus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- praecoquus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.