praedispositus
Latin
Etymology
From prae- + dispositus
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /prae̯.disˈpo.si.tus/, [präe̯d̪ɪs̠ˈpɔs̠ɪt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pre.disˈpo.si.tus/, [pred̪isˈpɔːs̬it̪us]
Adjective
praedispositus (feminine praedisposita, neuter praedispositum); first/second-declension adjective
- prepared or arranged in advance
- predisposed
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | praedispositus | praedisposita | praedispositum | praedispositī | praedispositae | praedisposita | |
| Genitive | praedispositī | praedispositae | praedispositī | praedispositōrum | praedispositārum | praedispositōrum | |
| Dative | praedispositō | praedispositō | praedispositīs | ||||
| Accusative | praedispositum | praedispositam | praedispositum | praedispositōs | praedispositās | praedisposita | |
| Ablative | praedispositō | praedispositā | praedispositō | praedispositīs | |||
| Vocative | praedisposite | praedisposita | praedispositum | praedispositī | praedispositae | praedisposita | |
References
- “praedispositus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “praedispositus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- praedispositus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.