provocatorius

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 21:12, 21 July 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

Lua error: The template Template:PIE root does not use the parameter(s):
2=wekʷ
Please see Module:checkparams for help with this warning.

(deprecated template usage)

Derived from prōvocātor (agitator) +‎ -ius (adjective-forming suffix).

Pronunciation

Adjective

prōvocātōrius (feminine prōvocātōria, neuter prōvocātōrium); first/second-declension adjective

  1. purgative
  2. (Late Latin) provocative, exasperating

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative prōvocātōrius prōvocātōria prōvocātōrium prōvocātōriī prōvocātōriae prōvocātōria
Genitive prōvocātōriī prōvocātōriae prōvocātōriī prōvocātōriōrum prōvocātōriārum prōvocātōriōrum
Dative prōvocātōriō prōvocātōriō prōvocātōriīs
Accusative prōvocātōrium prōvocātōriam prōvocātōrium prōvocātōriōs prōvocātōriās prōvocātōria
Ablative prōvocātōriō prōvocātōriā prōvocātōriō prōvocātōriīs
Vocative prōvocātōrie prōvocātōria prōvocātōrium prōvocātōriī prōvocātōriae prōvocātōria

Descendants

  • English: provocatory
  • Italian: provocatorio
  • Portuguese: provocatório