rumień
See also: rumien
Polish
Pronunciation
Noun
rumień m inan
Declension
Declension of rumień
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | rumień | rumienie |
genitive | rumienia | rumieni |
dative | rumieniowi | rumieniom |
accusative | rumień | rumienie |
instrumental | rumieniem | rumieniami |
locative | rumieniu | rumieniach |
vocative | rumieniu | rumienie |
Derived terms
- (adjective) rumieniowy
Verb
rumień
Further reading
- rumień in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- Template:R:PWN