saccarius
Latin
Etymology
From saccus (“sack, bag; purse”) + -ārius
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /sakˈkaː.ri.us/, [s̠äkˈkäːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /sakˈka.ri.us/, [säkˈkäːrius]
Adjective
saccārius (feminine saccāria, neuter saccārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | saccārius | saccāria | saccārium | saccāriī | saccāriae | saccāria | |
Genitive | saccāriī | saccāriae | saccāriī | saccāriōrum | saccāriārum | saccāriōrum | |
Dative | saccāriō | saccāriō | saccāriīs | ||||
Accusative | saccārium | saccāriam | saccārium | saccāriōs | saccāriās | saccāria | |
Ablative | saccāriō | saccāriā | saccāriō | saccāriīs | |||
Vocative | saccārie | saccāria | saccārium | saccāriī | saccāriae | saccāria |
Derived terms
Related terms
Related terms
Noun
saccārius m (genitive saccāriī or saccārī); second declension
- Someone who carries sacks.
Declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | saccārius | saccāriī |
Genitive | saccāriī saccārī1 |
saccāriōrum |
Dative | saccāriō | saccāriīs |
Accusative | saccārium | saccāriōs |
Ablative | saccāriō | saccāriīs |
Vocative | saccārie | saccāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
References
- “saccarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- saccarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.