seanadóir

Irish

Etymology

From Old Irish senatóir, from Latin senātor; synchronically, seanad (“senate”) +‎ -óir (agent suffix).

Noun

seanadóir m (genitive singular seanadóra, nominative plural seanadóirí)

1. senator

Declension

Declension of seanadóir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative seanadóir seanadóirí Vocative a sheanadóir a sheanadóirí Genitive seanadóra seanadóirí Dative seanadóir seanadóirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an seanadóir na seanadóirí Genitive an tseanadóra na seanadóirí Dative leis an seanadóir don seanadóir leis na seanadóirí

Derived terms

• seanadóireacht f (“senatorship”)
• seanadóiriúil (“senatorial”, adjective)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
seanadóir	sheanadóir after an, tseanadóir	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “seanadóir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “senatóir”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language