spontaniczność

Polish

Etymology

From spontaniczny (“spontaneous”) +‎ -ość (“-ity”).

Pronunciation

• IPA^(key): /spɔn.taˈɲit͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/

• audio:

  (file)

Noun

spontaniczność f

1. spontaneity (the quality of being spontaneous)

Declension

Declension of spontaniczność

	singular
nominative	spontaniczność
genitive	spontaniczności
dative	spontaniczności
accusative	spontaniczność
instrumental	spontanicznością
locative	spontaniczności
vocative	spontaniczności

Related terms

• (noun) (slang) spontan
• (adjective) spontaniczny
• (adverb) spontanicznie

Further reading

• Template:R:PWN