szpieg

Polish

Etymology

From szpiegować.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʂpjɛk/

• Audio:

  (file)

Noun

szpieg m pers

1. spy

Declension

Declension of szpieg

	singular	plural
nominative	szpieg	szpiedzy/szpiegi (deprecative)
genitive	szpiega	szpiegów
dative	szpiegowi	szpiegom
accusative	szpiega	szpiegów
instrumental	szpiegiem	szpiegami
locative	szpiegu	szpiegach
vocative	szpiegu	szpiedzy

Derived terms

• (noun) szpiegostwo
• (adjective) szpiegowski
• (adverb) szpiegowsko

Related terms

• (verbs) szpiegować, wyszpiegować
• (nouns) przeszpiegi, szpiegowanie

Further reading

• Template:R:PWN