sıralanma

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish

[edit]

Noun

[edit]

sıralanma (definite accusative sıralanmayı, plural sıralanmalar)

  1. verbal noun of sıralanmak

Declension

[edit]
Inflection
Nominative sıralanma
Definite accusative sıralanmayı
Singular Plural
Nominative sıralanma sıralanmalar
Definite accusative sıralanmayı sıralanmaları
Dative sıralanmaya sıralanmalara
Locative sıralanmada sıralanmalarda
Ablative sıralanmadan sıralanmalardan
Genitive sıralanmanın sıralanmaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular sıralanmam sıralanmalarım
2nd singular sıralanman sıralanmaların
3rd singular sıralanması sıralanmaları
1st plural sıralanmamız sıralanmalarımız
2nd plural sıralanmanız sıralanmalarınız
3rd plural sıralanmaları sıralanmaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular sıralanmamı sıralanmalarımı
2nd singular sıralanmanı sıralanmalarını
3rd singular sıralanmasını sıralanmalarını
1st plural sıralanmamızı sıralanmalarımızı
2nd plural sıralanmanızı sıralanmalarınızı
3rd plural sıralanmalarını sıralanmalarını
Dative
Singular Plural
1st singular sıralanmama sıralanmalarıma
2nd singular sıralanmana sıralanmalarına
3rd singular sıralanmasına sıralanmalarına
1st plural sıralanmamıza sıralanmalarımıza
2nd plural sıralanmanıza sıralanmalarınıza
3rd plural sıralanmalarına sıralanmalarına
Locative
Singular Plural
1st singular sıralanmamda sıralanmalarımda
2nd singular sıralanmanda sıralanmalarında
3rd singular sıralanmasında sıralanmalarında
1st plural sıralanmamızda sıralanmalarımızda
2nd plural sıralanmanızda sıralanmalarınızda
3rd plural sıralanmalarında sıralanmalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular sıralanmamdan sıralanmalarımdan
2nd singular sıralanmandan sıralanmalarından
3rd singular sıralanmasından sıralanmalarından
1st plural sıralanmamızdan sıralanmalarımızdan
2nd plural sıralanmanızdan sıralanmalarınızdan
3rd plural sıralanmalarından sıralanmalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular sıralanmamın sıralanmalarımın
2nd singular sıralanmanın sıralanmalarının
3rd singular sıralanmasının sıralanmalarının
1st plural sıralanmamızın sıralanmalarımızın
2nd plural sıralanmanızın sıralanmalarınızın
3rd plural sıralanmalarının sıralanmalarının

Verb

[edit]

sıralanma

  1. second-person singular negative imperative of sıralanmak

Further reading

[edit]
  • sıralanma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu