turbinatus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /tur.biːˈnaː.tus/, [t̪ʊrbiːˈnäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /tur.biˈna.tus/, [t̪urbiˈnäːt̪us]
Adjective
turbīnātus (feminine turbīnāta, neuter turbīnātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | turbīnātus | turbīnāta | turbīnātum | turbīnātī | turbīnātae | turbīnāta | |
Genitive | turbīnātī | turbīnātae | turbīnātī | turbīnātōrum | turbīnātārum | turbīnātōrum | |
Dative | turbīnātō | turbīnātō | turbīnātīs | ||||
Accusative | turbīnātum | turbīnātam | turbīnātum | turbīnātōs | turbīnātās | turbīnāta | |
Ablative | turbīnātō | turbīnātā | turbīnātō | turbīnātīs | |||
Vocative | turbīnāte | turbīnāta | turbīnātum | turbīnātī | turbīnātae | turbīnāta |
References
- “turbinatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- turbinatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.