vǫkna

Old Norse

Etymology

From vǫk.

Verb

vǫkna

1. (intransitive) to become wet

Conjugation

Conjugation of vǫkna — active (weak class 2)

infinitive	vǫkna
present participle	vǫknandi
past participle	vǫknaðr
indicative	present	past
1st-person singular	vǫkna	vǫknaða
2nd-person singular	vǫknar	vǫknaðir
3rd-person singular	vǫknar	vǫknaði
1st-person plural	vǫknum	vǫknuðum
2nd-person plural	vǫknið	vǫknuðuð
3rd-person plural	vǫkna	vǫknuðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	vǫkna	vǫknaða
2nd-person singular	vǫknir	vǫknaðir
3rd-person singular	vǫkni	vǫknaði
1st-person plural	vǫknim	vǫknaðim
2nd-person plural	vǫknið	vǫknaðið
3rd-person plural	vǫkni	vǫknaði
imperative	present
2nd-person singular	vǫkna
1st-person plural	vǫknum
2nd-person plural	vǫknið

Conjugation of vǫkna — mediopassive (weak class 2)

infinitive	vǫknask
present participle	vǫknandisk
past participle	vǫknazk
indicative	present	past
1st-person singular	vǫknumk	vǫknuðumk
2nd-person singular	vǫknask	vǫknaðisk
3rd-person singular	vǫknask	vǫknaðisk
1st-person plural	vǫknumsk	vǫknuðumsk
2nd-person plural	vǫknizk	vǫknuðuzk
3rd-person plural	vǫknask	vǫknuðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	vǫknumk	vǫknuðumk
2nd-person singular	vǫknisk	vǫknaðisk
3rd-person singular	vǫknisk	vǫknaðisk
1st-person plural	vǫknimsk	vǫknaðimsk
2nd-person plural	vǫknizk	vǫknaðizk
3rd-person plural	vǫknisk	vǫknaðisk
imperative	present
2nd-person singular	vǫknask
1st-person plural	vǫknumsk
2nd-person plural	vǫknizk

References

• vökna in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.