vaniloquentia
Latin[edit]
Etymology[edit]
From vāniloquus.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /u̯aː.ni.loˈkʷen.ti.a/, [u̯äːnɪɫ̪ɔˈkʷɛn̪t̪iä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /va.ni.loˈkwen.t͡si.a/, [väniloˈkwɛnt̪͡s̪iä]
Noun[edit]
vāniloquentia f (genitive vāniloquentiae); first declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension[edit]
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | vāniloquentia | vāniloquentiae |
Genitive | vāniloquentiae | vāniloquentiārum |
Dative | vāniloquentiae | vāniloquentiīs |
Accusative | vāniloquentiam | vāniloquentiās |
Ablative | vāniloquentiā | vāniloquentiīs |
Vocative | vāniloquentia | vāniloquentiae |
References[edit]
- “vaniloquentia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- vaniloquentia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.