vermiformis
Latin
Etymology
New Latin; from vermis (“worm”) + forma (“form, shape”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /u̯er.miˈfoːr.mis/, [u̯ɛrmɪˈfoːrmɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ver.miˈfor.mis/, [vermiˈfɔrmis]
Adjective
vermifōrmis (neuter vermifōrme); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | vermifōrmis | vermifōrme | vermifōrmēs | vermifōrmia | |
Genitive | vermifōrmis | vermifōrmium | |||
Dative | vermifōrmī | vermifōrmibus | |||
Accusative | vermifōrmem | vermifōrme | vermifōrmēs vermifōrmīs |
vermifōrmia | |
Ablative | vermifōrmī | vermifōrmibus | |||
Vocative | vermifōrmis | vermifōrme | vermifōrmēs | vermifōrmia |
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.