vojački

Serbo-Croatian

Etymology

From vòjnīk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʋǒjaːt͡ʃkiː/
• Hyphenation: vo‧jač‧ki

Adjective

vòjāčkī (Cyrillic spelling во̀ја̄чкӣ)

1. (relational) soldier; military, soldierly

Declension

Declension of vojački

singular		masculine	feminine	neuter
nominative		vojački	vojačka	vojačko
genitive		vojačkog(a)	vojačke	vojačkog(a)
dative		vojačkom(u/e)	vojačkoj	vojačkom(u/e)
accusative	inanimate animate	vojački vojačkog(a)	vojačku	vojačko
vocative		vojački	vojačka	vojačko
locative		vojačkom(e/u)	vojačkoj	vojačkom(e/u)
instrumental		vojačkim	vojačkom	vojačkim
plural		masculine	feminine	neuter
nominative		vojački	vojačke	vojačka
genitive		vojačkih	vojačkih	vojačkih
dative		vojačkim(a)	vojačkim(a)	vojačkim(a)
accusative		vojačke	vojačke	vojačka
vocative		vojački	vojačke	vojačka
locative		vojačkim(a)	vojačkim(a)	vojačkim(a)
instrumental		vojačkim(a)	vojačkim(a)	vojačkim(a)

References

• “vojački” in Hrvatski jezični portal