wiano

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *věno.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvja.nɔ/

Noun

wiano n

1. (archaic) bride-price, dower

Declension

Declension of wiano

	singular	plural
nominative	wiano	wiana
genitive	wiana	wian
dative	wianu	wianom
accusative	wiano	wiana
instrumental	wianem	wianami
locative	wianie	wianach
vocative	wiano	wiana

Antonyms

• posag

Further reading

• wiano in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN