yetki

Turkish

Noun

yetki (definite accusative yetkiyi, plural yetkiler)

1. authority

Declension

Inflection
Nominative	yetki
Definite accusative	yetkiyi
	Singular	Plural
Nominative	yetki	yetkiler
Definite accusative	yetkiyi	yetkileri
Dative	yetkiye	yetkilere
Locative	yetkide	yetkilerde
Ablative	yetkiden	yetkilerden
Genitive	yetkinin	yetkilerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular yetkim yetkilerim 2nd singular yetkin yetkilerin 3rd singular yetkisi yetkileri 1st plural yetkimiz yetkilerimiz 2nd plural yetkiniz yetkileriniz 3rd plural yetkileri yetkileri Definite accusative Singular Plural 1st singular yetkimi yetkilerimi 2nd singular yetkini yetkilerini 3rd singular yetkisini yetkilerini 1st plural yetkimizi yetkilerimizi 2nd plural yetkinizi yetkilerinizi 3rd plural yetkilerini yetkilerini Dative Singular Plural 1st singular yetkime yetkilerime 2nd singular yetkine yetkilerine 3rd singular yetkisine yetkilerine 1st plural yetkimize yetkilerimize 2nd plural yetkinize yetkilerinize 3rd plural yetkilerine yetkilerine Locative Singular Plural 1st singular yetkimde yetkilerimde 2nd singular yetkinde yetkilerinde 3rd singular yetkisinde yetkilerinde 1st plural yetkimizde yetkilerimizde 2nd plural yetkinizde yetkilerinizde 3rd plural yetkilerinde yetkilerinde Ablative Singular Plural 1st singular yetkimden yetkilerimden 2nd singular yetkinden yetkilerinden 3rd singular yetkisinden yetkilerinden 1st plural yetkimizden yetkilerimizden 2nd plural yetkinizden yetkilerinizden 3rd plural yetkilerinden yetkilerinden Genitive Singular Plural 1st singular yetkimin yetkilerimin 2nd singular yetkinin yetkilerinin 3rd singular yetkisinin yetkilerinin 1st plural yetkimizin yetkilerimizin 2nd plural yetkinizin yetkilerinizin 3rd plural yetkilerinin yetkilerinin

Synonyms

• mezuniyet (obsolete)
• salahiyet (obsolete)

Derived terms

• yetkili
• yetkisiz