ünsiyet

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish انسیت (ünsiyet).

Noun

ünsiyet (definite accusative ünsiyeti, plural ünsiyetler)

1. familiarity

Declension

Inflection
Nominative	ünsiyet
Definite accusative	ünsiyeti
	Singular	Plural
Nominative	ünsiyet	ünsiyetler
Definite accusative	ünsiyeti	ünsiyetleri
Dative	ünsiyete	ünsiyetlere
Locative	ünsiyette	ünsiyetlerde
Ablative	ünsiyetten	ünsiyetlerden
Genitive	ünsiyetin	ünsiyetlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular ünsiyetim ünsiyetlerim 2nd singular ünsiyetin ünsiyetlerin 3rd singular ünsiyeti ünsiyetleri 1st plural ünsiyetimiz ünsiyetlerimiz 2nd plural ünsiyetiniz ünsiyetleriniz 3rd plural ünsiyetleri ünsiyetleri Definite accusative Singular Plural 1st singular ünsiyetimi ünsiyetlerimi 2nd singular ünsiyetini ünsiyetlerini 3rd singular ünsiyetini ünsiyetlerini 1st plural ünsiyetimizi ünsiyetlerimizi 2nd plural ünsiyetinizi ünsiyetlerinizi 3rd plural ünsiyetlerini ünsiyetlerini Dative Singular Plural 1st singular ünsiyetime ünsiyetlerime 2nd singular ünsiyetine ünsiyetlerine 3rd singular ünsiyetine ünsiyetlerine 1st plural ünsiyetimize ünsiyetlerimize 2nd plural ünsiyetinize ünsiyetlerinize 3rd plural ünsiyetlerine ünsiyetlerine Locative Singular Plural 1st singular ünsiyetimde ünsiyetlerimde 2nd singular ünsiyetinde ünsiyetlerinde 3rd singular ünsiyetinde ünsiyetlerinde 1st plural ünsiyetimizde ünsiyetlerimizde 2nd plural ünsiyetinizde ünsiyetlerinizde 3rd plural ünsiyetlerinde ünsiyetlerinde Ablative Singular Plural 1st singular ünsiyetimden ünsiyetlerimden 2nd singular ünsiyetinden ünsiyetlerinden 3rd singular ünsiyetinden ünsiyetlerinden 1st plural ünsiyetimizden ünsiyetlerimizden 2nd plural ünsiyetinizden ünsiyetlerinizden 3rd plural ünsiyetlerinden ünsiyetlerinden Genitive Singular Plural 1st singular ünsiyetimin ünsiyetlerimin 2nd singular ünsiyetinin ünsiyetlerinin 3rd singular ünsiyetinin ünsiyetlerinin 1st plural ünsiyetimizin ünsiyetlerimizin 2nd plural ünsiyetinizin ünsiyetlerinizin 3rd plural ünsiyetlerinin ünsiyetlerinin