śpiać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: spiac, spiąć, and śpiąc

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic [Term?].

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɕpjat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /ɕpjat͡ɕ/

Verb

[edit]

śpiać impf

  1. (attested in Masovia) to sing
    • 1853 [1451], Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Piśmiennictwo polskie od czasów najdawniejszych aż do roku 1830, volume 4, Błonie, Płock, page 105:
      Tego psalmu spyal na poly a tu y przestal
      [Tego psalmu śpiał na poły a tu ji przestał]

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “śpiać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN