świszcz

See also: Świszcz

Polish

świszcz

Pronunciation

• IPA^(key): /ɕfiʂt͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -iʂt͡ʂ
• Syllabification: świszcz
• Homophone: Świszcz

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *sviščь. By surface analysis, deverbal from świszczeć.

Noun

świszcz m animal

1. groundhog, woodchuck (Marmota monax)

   Synonym: świstak amerykański

Declension

Declension of świszcz

	singular	plural
nominative	świszcz	świszcze
genitive	świszcza	świszczy
dative	świszczowi	świszczom
accusative	świszcza	świszcze
instrumental	świszczem	świszczami
locative	świszczu	świszczach
vocative	świszczu	świszcze

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

świszcz

1. second-person singular imperative of świszczeć

Further reading

• świszcz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• świszcz in Polish dictionaries at PWN