αδιεκδίκητος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
αδιεκδίκητος • (adiekdíkitos) m (feminine αδιεκδίκητη, neuter αδιεκδίκητο)
Declension[edit]
Declension of αδιεκδίκητος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αδιεκδίκητος • | αδιεκδίκητη • | αδιεκδίκητο • | αδιεκδίκητοι • | αδιεκδίκητες • | αδιεκδίκητα • |
| genitive | αδιεκδίκητου • | αδιεκδίκητης • | αδιεκδίκητου • | αδιεκδίκητων • | αδιεκδίκητων • | αδιεκδίκητων • |
| accusative | αδιεκδίκητο • | αδιεκδίκητη • | αδιεκδίκητο • | αδιεκδίκητους • | αδιεκδίκητες • | αδιεκδίκητα • |
| vocative | αδιεκδίκητε • | αδιεκδίκητη • | αδιεκδίκητο • | αδιεκδίκητοι • | αδιεκδίκητες • | αδιεκδίκητα • |