αδιεκπεραίωτος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
αδιεκπεραίωτος • (adiekperaíotos) m (feminine αδιεκπεραίωτη, neuter αδιεκπεραίωτο)
Declension[edit]
Declension of αδιεκπεραίωτος
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | αδιεκπεραίωτος • | αδιεκπεραίωτη • | αδιεκπεραίωτο • | αδιεκπεραίωτοι • | αδιεκπεραίωτες • | αδιεκπεραίωτα • |
genitive | αδιεκπεραίωτου • | αδιεκπεραίωτης • | αδιεκπεραίωτου • | αδιεκπεραίωτων • | αδιεκπεραίωτων • | αδιεκπεραίωτων • |
accusative | αδιεκπεραίωτο • | αδιεκπεραίωτη • | αδιεκπεραίωτο • | αδιεκπεραίωτους • | αδιεκπεραίωτες • | αδιεκπεραίωτα • |
vocative | αδιεκπεραίωτε • | αδιεκπεραίωτη • | αδιεκπεραίωτο • | αδιεκπεραίωτοι • | αδιεκπεραίωτες • | αδιεκπεραίωτα • |