ακαλαίσθητος

Greek

Adjective

ακαλαίσθητος • (akalaísthitos) m (feminine ακαλαίσθητη, neuter ακαλαίσθητο)

1. tasteless, lacking good taste
2. ill-mannered, inelegant

Declension

Declension of ακαλαίσθητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακαλαίσθητος •	ακαλαίσθητη •	ακαλαίσθητο •	ακαλαίσθητοι •	ακαλαίσθητες •	ακαλαίσθητα •
genitive	ακαλαίσθητου •	ακαλαίσθητης •	ακαλαίσθητου •	ακαλαίσθητων •	ακαλαίσθητων •	ακαλαίσθητων •
accusative	ακαλαίσθητο •	ακαλαίσθητη •	ακαλαίσθητο •	ακαλαίσθητους •	ακαλαίσθητες •	ακαλαίσθητα •
vocative	ακαλαίσθητε •	ακαλαίσθητη •	ακαλαίσθητο •	ακαλαίσθητοι •	ακαλαίσθητες •	ακαλαίσθητα •

Antonyms

• καλαίσθητος (kalaísthitos, “having good taste”)

Related terms

• ακαλαισθησία f (akalaisthisía, “bad taste”)
• ακαλλιέργητος (akalliérgitos, “uncultivated”)

See also

• ανούσιος (anoúsios, “tasteless”) (of food, drink, etc)