ακούνητος

Greek

Adjective

ακούνητος • (akoúnitos) m (feminine ακούνητη, neuter ακούνητο)

1. still, stationary
2. immovable

Declension

Declension of ακούνητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακούνητος •	ακούνητη •	ακούνητο •	ακούνητοι •	ακούνητες •	ακούνητα •
genitive	ακούνητου •	ακούνητης •	ακούνητου •	ακούνητων •	ακούνητων •	ακούνητων •
accusative	ακούνητο •	ακούνητη •	ακούνητο •	ακούνητους •	ακούνητες •	ακούνητα •
vocative	ακούνητε •	ακούνητη •	ακούνητο •	ακούνητοι •	ακούνητες •	ακούνητα •