ανακόλουθος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
ανακόλουθος • (anakólouthos) m (feminine ανακόλουθη, neuter ανακόλουθο)
Declension[edit]
Declension of ανακόλουθος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανακόλουθος • | ανακόλουθη • | ανακόλουθο • | ανακόλουθοι • | ανακόλουθες • | ανακόλουθα • |
| genitive | ανακόλουθου • | ανακόλουθης • | ανακόλουθου • | ανακόλουθων • | ανακόλουθων • | ανακόλουθων • |
| accusative | ανακόλουθο • | ανακόλουθη • | ανακόλουθο • | ανακόλουθους • | ανακόλουθες • | ανακόλουθα • |
| vocative | ανακόλουθε • | ανακόλουθη • | ανακόλουθο • | ανακόλουθοι • | ανακόλουθες • | ανακόλουθα • |
Synonyms[edit]
- ασυνάρτητος m (asynártitos)
Related terms[edit]
- see: ανακόλουθο n (anakóloutho, “anacoluthon”)