αναμφισβήτητος

Greek

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Adjective

αναμφισβήτητος • (anamfisvítitos) m (feminine αναμφισβήτητη, neuter αναμφισβήτητο)

1. unquestionable, undeniable

Declension

Declension of αναμφισβήτητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναμφισβήτητος •	αναμφισβήτητη •	αναμφισβήτητο •	αναμφισβήτητοι •	αναμφισβήτητες •	αναμφισβήτητα •
genitive	αναμφισβήτητου •	αναμφισβήτητης •	αναμφισβήτητου •	αναμφισβήτητων •	αναμφισβήτητων •	αναμφισβήτητων •
accusative	αναμφισβήτητο •	αναμφισβήτητη •	αναμφισβήτητο •	αναμφισβήτητους •	αναμφισβήτητες •	αναμφισβήτητα •
vocative	αναμφισβήτητε •	αναμφισβήτητη •	αναμφισβήτητο •	αναμφισβήτητοι •	αναμφισβήτητες •	αναμφισβήτητα •

Synonyms

• αναμφίβολος (anamfívolos)

Related terms

• αναμφισβήτητα (anamfisvítita, “undeniably”, adverb)