αναπόδειχτος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
αναπόδειχτος • (anapódeichtos) m (feminine αναπόδειχτη, neuter αναπόδειχτο)
- Alternative form of αναπόδεικτος (anapódeiktos)
Declension[edit]
Declension of αναπόδειχτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αναπόδειχτος • | αναπόδειχτη • | αναπόδειχτο • | αναπόδειχτοι • | αναπόδειχτες • | αναπόδειχτα • |
| genitive | αναπόδειχτου • | αναπόδειχτης • | αναπόδειχτου • | αναπόδειχτων • | αναπόδειχτων • | αναπόδειχτων • |
| accusative | αναπόδειχτο • | αναπόδειχτη • | αναπόδειχτο • | αναπόδειχτους • | αναπόδειχτες • | αναπόδειχτα • |
| vocative | αναπόδειχτε • | αναπόδειχτη • | αναπόδειχτο • | αναπόδειχτοι • | αναπόδειχτες • | αναπόδειχτα • |